"Μικρό καφέ"

Αφού περπάτησαν στον πεζόδρομο της οδού Αλήθειας, στην κεντρική αγορά της πόλης, έφτασαν στο café.
Η ώρα ήταν 12:30 και το μαγαζί ήταν γεμάτο. Τι πρωτότυπο για μεσημέρι Σαββάτου.
Ο Τώνης μπήκε πρώτος, άνοιξε την πόρτα και μετά από μια γρήγορη ματιά, το βλέμμα του έπεσε σ’ ένα μεσήλικο ζευγάρι που μόλις είχε πληρώσει τη σερβιτόρα κι ετοιμάζονταν να εγκαταλείψουν τις καρέκλες που είχαν «νοικιάσει» για την τελευταία ώρα.

Για τον Τώνη, ο καφές είχε γίνει μια καθημερινή συνήθεια. Δεν έπινε πάνω από δύο καφέδες την ημέρα, εκτός από σπάνιες περιπτώσεις. Και εννιά στις δέκα φορές έπινε freddo σκέτο. Ακόμη και τις ημέρες που χιόνιζε, αντί να πιεί κάτι ζεστό για να ζεσταθεί προτιμούσε τον κρύο καφέ.

Είναι ένα όνειρο. Ένας χώρος μικρός αλλά τόσο ζεστός. Γεμάτος βιβλία και μελωδίες. Μελωδίες που σε ταξιδεύουν, ξεφυλλίζοντας σελίδες αγαπημένων βιβλίων. Απέναντι σου έχεις τις φωτογραφίες των περασμένων συγγραφέων. Άγρυπνο βλέμμα. Όλα είναι αποτυπωμένα σε λίγες σελίδες κίτρινου χαρτιού. Τόσα συναισθήματα, τόσες εικόνες. Πολλά μπράβο, γι' αυτή την προσπάθεια. Είναι ακόμη ένα όνειρο που έχει ο Τώνης, έτυχε να το δει μπροστά του. Έγινε κι αυτό, στην πόλη των γραμμάτων.
Στον πεζόδρομο, στην οδό Αλήθειας. Όποιος θέλει και ανοίξει την καρδιά του θα το δει. Είναι εκεί και περιμένει, όλους όσους αναζητούν χώρο για όνειρα,  στοχασμό και γαλήνη με τον καφέ να τον συντροφεύει. "Μικρό καφέ" με μεγάλη καρδιά.
Επίσης, μπορείς να προσφέρεις καφέ σ' έναν συνάνθρωπό σου. Πως; Πληρώνεις αν το επιθυμείς άλλον έναν καφέ. Ο καταστηματάρχης βάζει τα χρήματα ή την απόδειξη σ’ ένα ειδικό σημείο που γράφει: "Καφές που σε περιμένει".  Ο καφές αυτός προορίζεται για έναν συνάνθρωπό μας που είναι άνεργος, άπορος ή άστεγος. Ακόμη, σε μια μικρή βιβλιοθήκη που υπάρχει πάνω από το μπαρ,  μπορείτε να αφήσετε βιβλία που δεν χρειάζεστε και να πάρετε κάποιο από τα βιβλία αν το χρειάζεστε.
Είναι ένας χώρος με τους χαρακτηριστικούς πέτρινους τοίχους και τα ξύλινα τραπέζια μοναστηριακού τύπου. Η μουσική που ακούγεται απαλά και μελωδικά, είναι τζαζ με κοντραμπάσο και πιάνο. Ενώ μπορείς να παραγγείλεις και μπύρα σε κανάτα, μπύρα με μέτρο ή μπύρα ευλογημένη. Ο καιρός περνάει πολύ γρήγορα. Το παιδί που ήσουν κάποτε έχει πάψει να υφίσταται και τη θέση του έχει πάρει ένας άνθρωπος που καθημερινά δίνει τη μάχη για την επιβίωση.

Είναι αλήθεια πως όλα τα όνειρα, είναι παράλληλα και αλληλένδετα. Αν ήταν πίνακας θα ήταν οι πινελιές που δίνουν το αποτέλεσμα. Αν ήταν θάλασσα, θα ήταν οι σταγόνες που φτάνουν ως την άμμο. Κι αν ήταν λόγια θα ήταν αυτά που δεν έχεις πει
ακόμη σε κανέναν, αλλά στροβιλίζονται σαν σκέψεις στο μυαλό σου. Πόσο αληθινό είναι το πρωινό ξύπνημα; Ξυπνάς, σηκώνεσαι από το κρεβάτι, ξεκινάς την περιπλάνηση σε μια δουλειά που σε τρώει, γιατί καμία δουλειά δεν σε ταΐζει, απλά σε τρώει.

-Άγγελος Μητσόπουλος

*Το απόσπασμα είναι ένα δείγμα από το ανεκδοτο διήγημα του Άγγελου Μητσόπουλου