Χειρότερα δεν γίνεται
στην ενοχή της κρύβεται
δεν θέλει να μου πει ξανά
πως για όλα έφταιγε εκείνη
και έχει όλη την ευθύνη.
Έπαιξε το παιχνίδι της
χωρίς καμία λογική
έκανε το ταξίδι της
και τώρα ψάχνει να με βρει.
Να
‘ταν η λίμνη θάλασσα
και
τα βουνά αμμουδιά
να
κολυμπούσαμε μαζί
στα
γαλανά νερά.
Και
το νησάκι σου εκεί
να
στέκεται σαν πλοίο
για
να πηγαίνουμε μαζί
ταξίδι στο τοπίο.
Η κακιά στιγμή
«Τα μάθατε; Ο τάδε το και το».
Έτσι μια μέρα θα ’ρθει κι η σειρά μας∙
μια αστοχία, μια κακιά στιγμή,
και κουρελιάζεσαι για όλη τη ζωή σου.
Σε μια στιγμή σε είδα και πέρασαν τα χρόνια.
Δεν ζήσαμε μαζί,
περπατήσαμε κι αφήσαμε τα βήματα μας.
δεν στρίψαμε στον δρόμο μ'
αφήσαμε το στίχο.
σαν το κύμα στο βράχο, σαν τον ήλιο που δύει.