Σαν χείμαρρος, οι λέξεις...
βγαίνουν από τα έγκατα της ψυχής,
παίρνουν μαζί τους συναισθήματα,
βουτηγμένα στην προσδοκία.
Η διαδρομή είναι η ίδια...
το ταξίδι προκαλεί πληθώρα σκέψεων,
η καρδιά δυναμώνει τη σκέψη.
Χωρίς περιορισμούς.
Δεν χάνονται οι φράσεις,
υπάρχουν αιώνια
μπορεί... να γίνουν βιώματα,
μελωδικοί στίχοι
ή χρώματα στη μέρα σου.
~Άγγελος Μητσόπουλος
