Σε γνώριμα βουνά

Σχεδόν ένας αιώνας στα πόδια να ροβολάει κι άλλες τόσες κορφές να παραφυλαει.

Φίλος με τα ζώα, λάτρης της ζωής, λοχαγός της φύσης, της τέχνης μερακλής.

Ήταν να πάρω τ' όνομα του, μα δεν γίνηκε. Μακάρι να 'χω πάρει ένα ελάχιστο ψήγμα από την σοφία του. Από τ' άριστο μυαλό του και τον μετρημένο του τον λόγο. 

Βιος λιτός μ' αξιοπρέπεια. 

Στα βουνά είχε την τύχη 

και στον κάμπο την εσχατιά.  

Μέχρι κι οι μπόρες αναθαρρήσαν, δεν τις σκιαζόταν τις κακοτοπιές. Άλλη εποχή με άλλα σχολεία. Η μέρα ήταν ο δάσκαλος κι η άχρωμη νύχτα το φυλαχτό.

Δύο αιώνες από την επανάσταση κι ακόμη τα τσαρούχια δεν πωλούνται χωριστά. Τιμή στους προγόνους που δώσανε τις αξίες απλόχερα στους απογόνους!

~Αγγελος Μητσόπουλος

(2021)

/Το σήμερα, αύριο... θα ναι χθες.//