Παρά(σ)ταση ζωής

[..] Η κοινωνία μας έχει φτάσει σ’ ένα κρίσιμο σημείο απληστίας σε υλικά αγαθά, αλλά και στις σχέσεις. Ακόμη και τα λόγια κρύβουν ανασφάλεια, επιθετικότητα… Και αυτό οφείλεται στην υιοθέτηση μιας νέας νοοτροπίας. Έχουμε ξεχάσει τις «μικρές» απολαύσεις της ζωής και έχουμε αναγάγει το χρήμα σε θεό και ρυθμιστή των πάντων. Συνεχώς κάτι περιμένουμε , το εγώ μας δεν ικανοποιείται ποτέ. Αντί να ζούμε την στιγμή, σκεφτόμαστε το αύριο, το οποίο μόνο αβεβαιότητα μπορεί να μας προσφέρει.

Όταν όμως κοιτάς το ηλιοβασίλεμα, πρέπει να μένεις προσηλωμένος εκεί και να το απολαμβάνεις ολοκληρωτικά –είναι το μόνο που υπάρχει εκείνη την στιγμή. [..]

(σελ. 22)

[..] Αν είχα όλες τις απαντήσεις, δεν θα ήμουν ένας απλός άνθρωπος. Μα προσπαθώ να σβήνω ερωτήσεις. Και «πώς μπορείς» , εσύ θα με ρωτήσεις. Ακόμη προσπαθώ. [..]

(σελ. 32)

~Άγγελος Μητσόπουλος

(ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ στην ψυχή, 2015)