Λόγια από συνεντεύξεις...

Photo: Kollias Studio

Άγγελος Μητσόπουλος. Ένα φιλόδοξο, ταλαντούχο παιδί από τα Ιωάννινα. Ένας άνθρωπος που όχι μόνο γράφει αλλά υποστηρίζει τα γραφόμενά του με τις πράξεις του. Ας τον γνωρίσουμε!

1) Τι είναι εκείνο που σε ωθεί να γράφεις;

Α.Μ. : Ο απώτερος σκοπός της έκφρασης. Η ανάγκη να εξωτερικεύσω τις ανησυχίες μου, να μοιραστώ τις ιδέες μου και να επισημάνω τις αδικίες που ελλοχεύουν τριγύρω μας. Όλα αυτά χτυπάνε την πόρτα του λογισμού και με ωθούν να γράφω ανεξίτηλα πειστικά σενάρια.

2) Η λογοτεχνία είναι ένας δύσκολος τομέας. Εσύ φαίνεται όμως ότι “το έχεις” . Τι σε έκανε να ξεκινήσεις αυτό το ταξίδι;

Α.Μ. : Δεν υπάρχει ούτε εύκολος δρόμος, ούτε δύσκολος δρόμος, αλλά ο δρόμος που εσύ θα επιλέξεις να περπατήσεις. Προσωπικά επέλεξα τον δρόμο της λογοτεχνίας καθώς είναι ένας δρόμος με πολλά παρακλάδια, ανηφοριές και κατηφοριές που όμως σε κάνει πιο σοφό και με την σωστή διαχείριση των βιωμάτων και φυσικά με σεβασμό προς τον συνάνθρωπο, σε πηγαίνει στην πόρτα του εφικτού.

3) Ποιες οι επιρροές σου;

Α.Μ. : Ότι υπάρχει στο οπτικό μου πεδίο. Ότι περιφέρεται στο νοητικό μου κόσμο και ότι με περιμένει στις προθήκες της φαντασίας μου.

4) Ποια θεματολογία κρατεί τον κυρίαρχο ρόλο στα έργα σου; Συναίσθημα ή λογική και γιατί;

Α.Μ. : Ο Αινστάιν είχε πει πως «Η λογική θα σε πάει από τος ημείο Α στο σημείο Β. Η φαντασία θα σε πάει παντού». Συμφωνώ απόλυτα και θα συμπληρώσω πως η λογική μπορεί να σε περιορίζει αλλά σε βοηθάει να μην φας τα μούτρα σου, όταν σε συνεπάρουν τα συναισθήματα. Αλλά αν ποτίσεις αυτά τα δύο με ψήγματα φαντασίας θα ανθίσουν εξαιρετικές ιδέες και τότε όλα μπορούν να συμβούν.

5) Ζείς και δημιουργείς σε μια μικρή πόλη. Υπάρχουν ευκαιρίες πιστεύεις για νέους καλλιτέχνες στα Ιωάννινα ή η Αθήνα είναι μονόδρομος;

Α.Μ. : Πιστεύω στην αποκέντρωση, αλλά δυστυχώς σε μικρές πόλεις, υπάρχουν πολλά κλειστά μυαλά. Αυτό είναι το κακό των κλειστών κοινωνιών που θα πρέπει να υπερκεράσουμε. Πάντως τις ευκαιρίες εμείς τις δημιουργούμε και αυτό μπορεί να γίνει είτε στην Αθήνα, είτε στα Γιάννενα, είτε στο Ελατοχώρι, που είναι το χωριό μου.

6) Ο χειρότερος εφιάλτης που φοβάσαι για την καριέρα σου και το ομορφότερο όνειρο που έχει πραγματοποιηθεί ή προσδοκάς για το μέλλον;

Α.Μ. : Οι εφιάλτες και τα όνειρα είναι αποκυήματα του μυαλού μας, οπότε επιλέγω να ονειρεύομαι… έναν κόσμο ειρηνικό που θα ασχολείται με ότι αγαπάει και ότι γεμίζει την ψυχή του. Αυτό που με απογοητεύει, είναι η δυσκολία στην επικοινωνία με τους ανθρώπους, καθώς ο κόσμος γύρω μας δεν θέλει να αλλάξει, του αρέσει το βόλεμα, κάτι δηλαδή που βρήκε έτοιμο και βαριέται να το αλλάξει ή έστω να κάνει προσπάθεια ώστε να γίνει μια αλλαγή, καταπίνει αμάσητα ακόμη και «πράγματα» που είναι «τοξικά». Όμως είμαι εδώ για να προσπαθήσω ώστε να αλλάξει αυτή η παράνοια και τα εφόδια μου είναι η πένα και οι λέξεις.

Photo: Kollias Studio

7) Πιστεύεις ότι ένας καλλιτέχνης, στην Ελλάδα του 2018, μπορεί να βιοπορίζεται από την τέχνη του;

Α.Μ. : Όχι. Και σ’ αυτό είμαστε πολλοί οι φταίχτες, αλλά θα μιλήσω συγκεκριμένα για το δικό μας κομμάτι, της συγγραφής. Είμαστε εμείς -οι συγγραφείς- που επιθυμούμε να μοιραστούμε τα πονήματα μας και βιαζόμαστε να κυκλοφορήσει το βιβλίο, με αποτέλεσμα να μην βλέπουμε το κομμάτι του κέρδους με ιδιαίτερη ζέση. Είναι οι εκδοτικοί οίκοι που κοιτάνε πως θα αρπάξουν χρήματα ώστε να καλύψουν τρύπες του παρελθόντος. Είναι και οι αναγνώστες που διαβάζουν κυρίως εμπορικά βιβλία, -αν και δεν έχουν το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης- και φυσικά τα βιβλιοπωλεία που σε αρκετές περιπτώσεις εμπορεύονται και πουλάνε τα βιβλία με το κιλό, με αποτέλεσμα να μειώνονται τα ποσοστά κέρδους του συγγραφέα. Δηλαδή, ένα βιβλίο που πωλείται 10 € σε ένα βιβλιοπωλείο αποφέρει στον συγγραφέα καθαρό κέρδος 1,5€ με 2€ και μάλιστα πολλές –ο συγγραφέας- φορές έχει πληρώσει για την έκδοση του βιβλίου του στον εκδοτικό οίκο! Πάντως μια καλή λύση για να έχεις μεγαλύτερο ποσοστό κέρδους είναι η αυτοέκδοση.

8) Αν μπορούσες να αλλάξεις κάτι -  στον τομέα της λογοτεχνίας - τι θα ήταν αυτό;

Α.Μ. : Αυτό που θα άλλαζα είναι ο τρόπος που λειτουργούν οι εκδοτικοί οίκοι, τουλάχιστον τα τελευταία χρόνια για τα οποία μπορώ να έχω προσωπική άποψη. Οι περισσότεροι εκδότες συμπεριφέρονται στον λογοτέχνη σαν να είναι το πρεζάκι της δόξας. Επίσης, θα άλλαζα την πολιτική που ακολουθούν οι δημόσιες βιβλιοθήκες, ώστε να σέβονται περισσότερο το έργο και την δουλειά ενός δημιουργού βιβλίου και τις περισσότερες φορές να αμείβει για την απόκτηση του εκάστοτε βιβλίου.

9)Όλο και νέοι επίδοξοι καλλιτέχνες εμφανίζονται στον ορίζοντα. Αν έπρεπε να τους δώσεις μια συμβουλή, ποια θα ήταν;

Α.Μ. : Όλοι έχουμε ένα όνειρο. Όλοι μπορούμε να γίνουμε οτιδήποτε. Το κλειδί για να πετύχουμε τον στόχο μας είναι η θέληση. Οπότε αν επιλέξει κάποιος να ασχοληθεί με την τέχνη, θα πρέπει να βουτήξει και να κολυμπήσει με ότι κι αν αυτό συνεπάγεται. Αν πετύχει ή όχι αυτό είναι άλλο θέμα.

10)Τι να περιμένουμε από εσένα στο μέλλον;

Α.Μ. : Αν ισχύουν τα λεγόμενα του αμερικανού συγγραφέα Χάρβει Άλεν, πως «η περίοδος που ζεις πραγματικά είναι από τα 30 έως τα 60.» τότε στα επόμενα τριάντα χρόνια θα δώσω αρκετά… παρ’ όλα αυτά το επόμενο συγγραφικό μου πόνημα είναι διήγημα, το οποίο αναφέρεται στην κρίση (οικονομική, κοινωνική, σχέσεων, αξιών) που μαστίζει την κοινωνία που ζούμε, από την πλευρά ενός νέου, ετών τριάντα, περιέργως! Αλλά το βιβλίο προσανατολίζεται στο τι πρέπει να αφήσουμε πίσω και τι να αλλάξουμε για να μεταβούμε σε έναν κόσμο δίκαιο, ειρηνικό, ανθρώπινο!

Άγγελε, σε ευχαριστούμε πολύ για το χρόνο που μας διέθεσες και σου ευχόμαστε ολόψυχα κάθε επιτυχία στο έργο σου!!!

Για τους Θεματοφύλακες Λόγω Τεχνών

Δημήτρης Μπονόβας

https://www.thematofylakes.gr/