Ας δημιουργήσεις τις προϋποθέσεις για να έχεις αυτό που ονειρεύεσαι τα βράδια και δεν σ' αφήνει να ξεφύγεις από τις παράλληλες σκέψεις οι οποίες σε οδηγούν σε μακρινά, απάτητα εδάφη... του λογισμού.
Χαμογέλασε... αθόρυβα.
Πιο πολύ έμοιαζε με χασμουρητό, παρά με χαμόγελο, αλλά ίσως αποτυπώθηκε και η κούραση στα δυο της χείλη, από την αδιάκοπη αναζήτηση.
Συνέχισε να διαβάζει το βιβλίο ποίησης, ενός ποιητή που ήταν συμμαθητής της, ο οποίος είχε πάθος με τις λέξεις και τις έβαζε στη σειρά με τέτοια συνοχή, που θα ζήλευε
κι ο καλύτερος στρατηγός.
Μέσα σ' όλα αυτά σκέφτηκε... κι ένας αναστεναγμός ανηφόρισε.
“Η ποίηση σε βοηθάει να πεις αυτό που δεν αποδέχεται εύκολα κάποιος. Και όταν τη διαβάζεις σε βοηθάει να βρεις αυτό που ψάχνεις σε ανύποπτο χρόνο, ακόμα και όταν έχει χαθεί μια ιδέα. Γιατί γράφεις με την ψυχή και όχι με την πένα των υπογραφών.”
Το ταξίδι στις σελίδες του βιβλίου διέκοψε η φωνή του Τώνη...
-Άντρια τι διαβάζεις;
-Ποίηση... ελληνική ποίηση!
-Και γιατί συγκεκριμένα ελληνική;
-Το εκπληκτικό με την ελληνική γλώσσα, είναι πως μας διδάσκει συνέχεια να γράφουμε σωστά και φυσικά να εκφραζόμαστε. Μέσω της ετυμολογίας, μπορούμε να καταλάβουμε ποιος είναι ο σωστός τρόπος γραφής ακόμη και λέξεων που ποτέ δεν έχουμε γράψει. Η λέξη “συγκεκριμένος” δεν μπορεί να γραφτεί “συγκεκρυμμένος” καθώς προέρχεται από το “κριμένος” (αυτός που έχει δηλαδή κριθεί)
και όχι από το “κρυμμένος” (αυτός που έχει κρυφτεί).
Είχε μια ακόμη ευκαιρία να ξεδιαλύνει τι ακριβώς θα έκανε στη ζωή της. Όχι πως δεν ήξερε τι ήθελε, αλλά κάποια γεγονότα την κρατούσαν πίσω και συνεχώς ανέβαλε τα όνειρα της. Το είχε πάρει απόφαση πλέον και ήταν διατεθειμένη να πληρώσει κάθε τίμημα.
Αν την ρωτήσεις να σου πει, ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας, αυτό που θα απαντήσει είναι αφοπλιστικό. Δεν υπάρχει μυστικό, απλά φοβίες που τις τρέφουμε και μας κρατάνε δέσμιους.
Όταν έχεις να επιλέξεις αν θα είσαι πρώτος στο χωριό ή δεύτερος στην πόλη, να επιλέγεις να είσαι ο εαυτός σου όπου κι αν βρίσκεσαι, ότι κι αν κάνεις.
-A.M.-
Χαμογέλασε... αθόρυβα.
Πιο πολύ έμοιαζε με χασμουρητό, παρά με χαμόγελο, αλλά ίσως αποτυπώθηκε και η κούραση στα δυο της χείλη, από την αδιάκοπη αναζήτηση.
Συνέχισε να διαβάζει το βιβλίο ποίησης, ενός ποιητή που ήταν συμμαθητής της, ο οποίος είχε πάθος με τις λέξεις και τις έβαζε στη σειρά με τέτοια συνοχή, που θα ζήλευε
κι ο καλύτερος στρατηγός.
Μέσα σ' όλα αυτά σκέφτηκε... κι ένας αναστεναγμός ανηφόρισε.
“Η ποίηση σε βοηθάει να πεις αυτό που δεν αποδέχεται εύκολα κάποιος. Και όταν τη διαβάζεις σε βοηθάει να βρεις αυτό που ψάχνεις σε ανύποπτο χρόνο, ακόμα και όταν έχει χαθεί μια ιδέα. Γιατί γράφεις με την ψυχή και όχι με την πένα των υπογραφών.”
Το ταξίδι στις σελίδες του βιβλίου διέκοψε η φωνή του Τώνη...
-Άντρια τι διαβάζεις;
-Ποίηση... ελληνική ποίηση!
-Και γιατί συγκεκριμένα ελληνική;
-Το εκπληκτικό με την ελληνική γλώσσα, είναι πως μας διδάσκει συνέχεια να γράφουμε σωστά και φυσικά να εκφραζόμαστε. Μέσω της ετυμολογίας, μπορούμε να καταλάβουμε ποιος είναι ο σωστός τρόπος γραφής ακόμη και λέξεων που ποτέ δεν έχουμε γράψει. Η λέξη “συγκεκριμένος” δεν μπορεί να γραφτεί “συγκεκρυμμένος” καθώς προέρχεται από το “κριμένος” (αυτός που έχει δηλαδή κριθεί)
και όχι από το “κρυμμένος” (αυτός που έχει κρυφτεί).
Είχε μια ακόμη ευκαιρία να ξεδιαλύνει τι ακριβώς θα έκανε στη ζωή της. Όχι πως δεν ήξερε τι ήθελε, αλλά κάποια γεγονότα την κρατούσαν πίσω και συνεχώς ανέβαλε τα όνειρα της. Το είχε πάρει απόφαση πλέον και ήταν διατεθειμένη να πληρώσει κάθε τίμημα.
Αν την ρωτήσεις να σου πει, ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας, αυτό που θα απαντήσει είναι αφοπλιστικό. Δεν υπάρχει μυστικό, απλά φοβίες που τις τρέφουμε και μας κρατάνε δέσμιους.
Όταν έχεις να επιλέξεις αν θα είσαι πρώτος στο χωριό ή δεύτερος στην πόλη, να επιλέγεις να είσαι ο εαυτός σου όπου κι αν βρίσκεσαι, ότι κι αν κάνεις.
-A.M.-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου