Λίγο,
λίγο ανεβαίνεις όλο και πιο πάνω στη
σκάλα της ζωής. Κάθε μέρα και μια πρόκληση.
Από σένα εξαρτάται πως θα την εκμεταλλευτείς,
αν είσαι έτοιμος να ξεκινήσεις νέους
αγώνες.
Χρειάζεται
υπομονή, να περιμένεις με πίστη για να
δεις αυτό που υπάρχει. Η μέρα κάνει
υπομονή κάθε νύχτα μέχρι να βγει ο ήλιος.
Δεν παραπονιέται πως η νύχτα της κλέβει
τη λάμψη, απλά περιμένει την κατάλληλη
στιγμή. Ο ήλιος έρχεται ακόμη κι αν
υπάρχουν σύννεφα. Η φύση έχει προνοήσει
για όλα. Ακολούθησε τη φύση, ξέρει
καλύτερα.
Σ'
αγάπησα πολύ κι αυτό δεν αλλάζει. Ήταν
από τις καλύτερες στιγμές. Πολύ αληθινές,
ένιωσα την ευτυχία. Γίναμε ένα για να
ανταμώσουν οι ψυχές το ανώτατο επίπεδο
επίγνωσης. Ξέρω πως δεν θα ξαναζήσουμε
μαζί αυτές τις στιγμές. Δεν ξεχνώ το
παρελθόν, απλά το τιμώ. Ούτε εσένα θα
ξεχάσω, έτσι κι αλλιώς δεν γίνεται αυτό,
είσαι στην καρδιά μου και δεν θα βγεις
ποτέ από εκεί. Θα είμαι δίπλα σου σαν
μια σκέψη που δεν σβήνει. Στον λαμπρό
ουρανό που θα αντικρίζεις τις νύχτες
του καλοκαιριού. Στα λόγια που θα ακούς
στα πρωτόγνωρα παγκάκια. Στις αλήθειες
και στα ψέματα που θα προσπαθήσουν να
σου πουν.
~Άγγελος Μητσόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου