Η χήρα του παρά

Σε είδα στην πλατεία στον δρόμο της βουλής

εσύ και άλλη μία, έχθρες της συμβουλής.

Όσες φορές κι αν γύρισα τα μάτια σου δεν είδα

ήσουν αλλού στον κόσμο σου χαμένη Ατλαντίδα.

Όσες φορές κι αν έκλαψα την λύση δεν την βρήκα

τα δάκρυα χαράμισα και στην ζωή δεν μπήκα.

Είσαι ανάμνηση βαθιά σαν μέρα του σαράντα

είσαι η χήρα του παρά που έχασε τα πάντα.

Όσες φορές κι αν έφυγες ποτέ μου δεν σε είδα

να ψάχνεις για διέξοδο ήσουνα  μια παγίδα.

Όσες φορές μου φώναξες  και μου πες καληνύχτα

ο νους μου αναστέναξε  και μου ‘πε ξανακοίτα.

Άδικη ανάμνηση του νου, στα ψέματα του δειλινού

είχες αφήσει τα κλειδιά, στην πλήξη και στην σκοτεινιά.

~Άγγελος Μητσόπουλος