Βόλτα

Είναι το ίδιο συναίσθημα.

Κάθε φορά, βαρύ.

Η επιστροφή θολώνει.

Επιστρέφεις μισός.

Κομμάτια εδώ κι εκεί.

Προσπαθείς να τα μαζέψεις.

Πηγαίνεις βόλτα στα βουνά.

Περπατάς στη θάλασσα

κι όλα αναβλύζουν

σαν όνειρο θιγμένο

τηγμένο στην ομίχλη.

Πουλάς στιγμές σε δόσεις.

Ξύνεις την πληγή,

δεν δείχνεις έλεος.

Μυρίζει η μέρα γιασεμί.

Κι η νύχτα σε αναζητά νεκρό.

Παραφέρεσαι.

Μη λυπάσαι. Μη φοβάσαι.

Δεν είσαι αυτό που βλέπεις

Δεν είσαι ότι σου είπαν,

για ν’ αποφύγουν

τις ώριμες ερωτήσεις.

Είχαν κλεμμένες απαντήσεις.

Ποιοι είναι αυτοί, κανείς δεν θα πει!

~Άγγελος Μητσόπουλος