Ένα βιβλίο που πραγματικά σε καθηλώνει. Περιμένεις, βέβαια, από τον τίλτο κάτι σαν τραγική κατάληξη, αλλά ενδόμυχα πιστεύεις ότι θα ξεκκουράσεις την ψυχή σου σε κάποια ρομαντική ιστορία με άπειρη αγάπη και λόγια τρυφερά.
Αλλά, αμέσως με την πρώτη φράση, ξαφνιάζεσαι.
Καμία ρομαντική διάθεση. Το βιβλίο σε βάζει αμέσως στα βαθιά νερά. Της οικονομικής κρίσης. Απερίσπαστο από το τι θέλεις εσύ να αντιμετωπίσεις, σε οδηγεί φράση τη φράση σε μια σκληρή αντιμετώπιση της πραγματικότητας. Τα νιάτα στην Ελλάδα της κατεστραμμένης οικονομίας αναζητούν την ελευθερία από την αθέλητη σκλαβιά στην οποία τους έριξαν τα άνομα συμφέροντα κάποιων και η αμέλεια των προηγούμενων γενιών και επιζητούν μια ανάταση, μια διαφυγή, μια ολοκλήρωση των ονείρων τους, μια ικανοποίηση των δικών τους "θέλω" και των ατομικών τους "μπορώ".
Ως το τέλος, δεν ξέρεις αν πράγματι υπάρχει λύση. ώσπου καταλήγεις να διαβάζεις φράσεις κλειδιά: "Είσαι η αλλαγή... εσύ κάνεις τη διαφορά.... Αυτό που σου φωνάζει μέσα σου... αυτό να ακούσεις..."
Κι εδώ κατανοείς το μυστικό που αιωρείται σε λέξεις και φράσεις πού και πού μέσα στην ιστορία. Δεν είναι μόνο ζήτημα χρημάτων και εξαθλίωσης οικονομικής, το θέμα είναι η πολυπλοκότητα της κρίσης, η αιτία, ο ηθικός ξεπεσμός ενός ασυμμάζευτου εγωισμού που κατέστρεψε κοινωνίες, μια άγνοια και μια δίψα για κάτι πιο πέρα από την ύλη...
Η Σαντορίνη δίνεται σαν ένα μοναδικό τοπίο όπου η ψυχή, πίσω από την ατέρμονη ομορφιά του ειδυλλιακού και του ονειρεμένου, ψάχνει να βρει την ειρήνη... "Σάντα Ιρίνα, Σαντορίνη, νησί της Αγίας Ειρήνης".
-Πόλυ Μίλτου-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου