Βραχύς ήρωας

Βαθιά ψυχή. Γλυκιά ανάμνηση.

Την ημέρα αγώνας,

τη νύχτα αγωνιάς.

Πίστη που έγινε θεσμός.

Σπίτι γεμάτο ερωτήματα.

Δεν ξεχνώ, δεν φοβάμαι

και στο τζάμι αχνίζει

η φωνή του χθες.

Ήταν κραυγή ηρώων.

Όχι αδικία, ούτε καημό,

ειρήνη φυτεύω. 

Τα φύλλα κλαδευω

κι η μυρωδιά

να εμπνέει την ψυχή.

Στο ίδιο έργο, εδώ γυρνώ.

Δεν θα προδώσω

στη γη θα δώσω

όσα καλά μου μάθε η μάνα.

Μπροστά πηγαίνω,

στα ίδια μένω

και αντικρίζω την σιγαλιά.

Βραχύς ήρωας.

Αιώνιος ο αγώνας.

Γλυκιά ελπίδα.

~Άγγελος Μητσόπουλος
(ανέκδοτο ποίημα)