Κι αν δεν πονάς.
Προτίθεσαι να νιώσεις
τον πόνο, κάποια στιγμή.
Είναι μέσα στη ζωή
θέλεις να τον βιώσεις.
Τα δάκρυα, είναι ο πάγος της ψυχής.
Σαν ποτάμι εκβάλουν
από την κρήνη της θλίψης.
Εντοπίζω τον πόνο,
στα μάτια των ανθρώπων.
Θέλουν να χωρίσουν,
όμως φοβούνται.
Θέλουν να φωνάξουν,
όμως σωπαίνουν.
Θέλουν να κλάψουν,
όμως διστάζουν.
Έχουμε την ευκαιρία, να γελάσουμε.
Αλλά πνίγουμε τη χαρά μας, μέσα
σε στατικές, καταθλιπτικές, σχέσεις.
Δεν ανέχομαι τον πόνο,
στα μάτια των ανθρώπων.
Κάνουν σκόνη τους πόθους.
Επειδή δεν βλέπουν τον ήλιο
που τους χαμογελά, με αγάπη.
~Άγγελος Μητσόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου