Λογοτεχνικό έργο

 ***

1) Ικμάδα - (Ποίηση, Σοκόλη, 2011, 48 σελ.)

Είναι ένα ταξίδι μέσα σε ξεχασμένα βιβλία,

ένα τραγούδι με στίχους από τα όνειρά μας.

Απρόσμενα μου δίνεις τα φιλιά σου,

ζεσταίνεις τη μορφή μου με την ανάσα σου.

Η παγωνιά γίνεται φωτιά.

Το φωνάζω, είμαι ζωντανός…

ΕΝΑ ΧΩΡΙΟ ΕΚΕΙ ΨΗΛΑ (δημοτικό τραγούδι)

  

Ένα χωριό εκεί ψηλά

μέσα σε δέντρα και βουνά

μόνο η φύση του μιλά

και το νερό το διαπερνά

χορεύει Φεζοδερβέναγα. 

Ελατοχώρι εκεί ψηλά

σε δέντρα και λουλούδια

αχ να γλεντάμε συντροφιά

με όμορφα τραγούδια

και όνειρα καινούργια.

Ένα χωριό στην Ήπειρο

ψηλά στην Τσούκα Τζίνα

όμορφο και μαρτυρικό

γλεντάει ένα μήνα

με μπύρες και ρετσίνα.

~Άγγελος Μητσόπουλος 

Μια νουβέλα για την Ήπειρο...

«Παππού θα μείνω εδώ, στο χωριό. Θα ξυπνάω το πρωί πριν τη φέξη, να πίνω τον ελληνικό καφέ όπως εσύ και να κοιτώ από το παράθυρο το βουνό που αναμένει τις πρώτες αχτίδες του ήλιου. Μετά θα φοράω τα ρούχα μου και θα ανεβαίνω στην κορυφή της Γκούρας για να συνοδεύω τον μοναχικό αγέρα με τις μελωδίες της φλογέρας μου» είπε ο Ερμής.

_Στης Ηπείρου την αυλή

Στης Ηπείρου τα βουνά

άνθρωποι και θαύματα

έχουν γίνει στους αιώνες

καλοκαίρια και χειμώνες.

Χάονες και Μολοσσοί

Κασσωπαίοι, Θεσπρωτοί

έχτισαν την ιστορία

και της χώρας την πορεία.

Βιβλία και απαλές μελωδίες

[...] Μια φορά την εβδομάδα, ερχόταν στο χωριό η κινητή βιβλιοθήκη για να μεταλαμπαδεύσει την μαγεία της γνώσης. Ο οδηγός της αυτοκινούμενης βιβλιοθήκης, ένας φιλεύσπλαχνος συνταξιούχος δάσκαλος, ξυπνούσε από τα χαράματα για να προλάβει να πάει σε κάθε απομακρυσμένο χωριό της περιοχής.

Διάφανη πλατεία (ποίημα)

 

Σαν άγρυπνο, ξυπνητό όνειρο... Στέκεις στην μέση μιας διασταύρωσης. Εμπρός η σκέψη, πίσω η πραγματικότητα, δεξιά η ουτοπία, ζερβά η λογική.  

Κάτω απ' τα πόδια σου, μια διάφανη

Η Κυρία Κη (παραμύθι)

Σ’ ένα μικρό νησί, πριν από πολλά χρόνια, ζούσε μια ευτυχισμένη οικογένεια. Ο πατέρας, η μητέρα, τα δυο τους παιδιά και η γιαγιά.

Το νησί ήταν πολύ όμορφο, όμως είχε λίγους κατοίκους. Τα σπίτια ήταν λευκά και στο λιμάνι υπήρχε ένας παλιός φάρος.

Σταλες δροσερές (χαϊκού - haiku)

 

Το  χαϊκού μου (φωτό),  επιλέχθηκε και βρίσκεται ανάμεσα στα 30 διακριθέντα (σύντομα ποιήματα), του διαγωνισμού του "Room for art" και τα οποία έχουν αναρτηθεί στους δρόμους της Λευκωσίας.

Ένα διήγημα για την λεβεντογένα Ήπειρο (Άγγελος Μητσόπουλος)

Λίγο πριν τα ογδόντα πέντε του χρόνια, τα οποία χρόνο με το χρόνο βάραιναν όλο και περισσότερο την ευθυτενή, ψηλή του κορμοστασιά, είχε ακούσει πολλές ιστορίες που διαδραματιζόταν στο χωριό όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε, όπως και άλλες που γεννιόταν και διαδραματιζόταν στην φαντασία των θαμώνων του καφενείου. Ο συνονόματος εγγονός του, που του είχε ιδιαίτερη αδυναμία ζητούσε συνεχώς να αφηγείται με κάθε λεπτομέρεια τον μύθο για τις τρείς μετέωρες πέτρες που βρισκόταν ψηλά στο βουνό, στον Προφήτη Ηλία, πάνω από μια τεράστια σπηλιά. 

Το κομπολόι δεν ήταν από κεχριμπάρι - (Α' ΕΠΑΙΝΟΣ)

Ωσάν κάτι να μας προσθέτει η βροχή.

Θύμησες.

Η βροχή του Νοέμβρη, με τα φύλλα για πέπλο.

Προσπαθεί να κρύψει την θλίψη του γήρατος

και τις βιαιότητες του χθες.

Διάκριση ποιήματος χαϊκού

 

Ύστερα από αξιόλογη 600 ποιημάτων χαϊκού, το ακόλουθο ποίημά μου, έχει επιλεγεί και βρίσκεται ανάμεσα στα 30 διακριθέντα, του διαγωνισμού του "Room for art".

Στις αρχές Ιουνίου θα αναρτηθούν και στους δρόμους της Λευκωσίας.

Κανένα σημείο στην γη

Όλοι ψάχνουν να βρούν

ένα σημάδι με φως

εκεί ψηλά να ανεβούν

εκεί που ναι ο ουρανός
εκεί που ανοίγει ο καιρός.