Που πάμε;
Προχωράμε ή
κάποιος μας σπρώχνει;
Ξέρεις που πας
ή προχωράς κι όπου σε βγάλει ο δρόμος;
Πρωτόγνωρα
συναισθήματα, ακραίες αντιδράσεις.
Λόγια λίγα... σοφά!
Φωνές πολλές,
που χάνονται. Στο χθες, στο σήμερα, στο
αύριο όπου θες.
“Me
and my monkey” ...ακούω
και κάτι νιώθω.
ΠΕΡΙΕΡΓΑ. Όσο η
ψυχή πηγαίνει ψηλά, πονάει.
Εντάξει, κάποιος
μου κάνει πλάκα. Δεν εξηγείται αλλιώς,
κάτι έχασα, κάτι θα βρω.
Η ψυχή δεν
χάνεται. Ζω στιγμές που ποτέ δεν ήθελα
και δεν επέλεξα. Κι αν τις επέλεξα, θέλω
ν' αλλάξουν. Το σώμα πονάει, η ψυχή
αντέχει. Το μυαλό έχει κολλήσει,
βομβαρδίζεται.
Ποιος θα μου πει
τι να κάνω;
Κανείς!
Τίποτα δεν
αλλάζει, αν δεν κινηθείς, αν δεν επιμείνεις,
αν δεν φωνάξεις! Και ποιος να σε ακούσει...
όλοι κοιτούν το
συμφέρον τους, κάνουν το δικό τους.
Περισσότερο
φως. Αυτό θέλουμε, αυτό μας λείπει, αυτό
θα μας βοηθήσει.
Τίποτα δεν είναι
μόνιμο, ούτε κι ο πόνος!
~Άγγελος Μητσόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου