Κατέβηκε την πέτρινη σκάλα του πατρικού της σπιτιού, κρατώντας τον μεταλλικό δίσκο σερβιρίσματος, δώρο γάμου από την αγαπημένη της μητέρα. Είχε πλέξει ένα μικρό σεμεδάκι στις διαστάσεις του δίσκου, το οποίο έστρωνε για να μην γλιστράνε τα ποτήρια και τα φλιτζάνια που σέρβιρε. Πάνω στον σκαλιστό με λουλούδια δίσκο, είχε τοποθετήσει τρία γυάλινα ποτήρια τα οποία περίμεναν εναγωνίως στο σκρίνιο για πολύ καιρό, περιείχαν ισάριθμα κουτάλια, αγκαλιασμένα από μυρωδάτη βανίλια υποβρύχιο, μαζί με παγωμένο νερό. Με αργά, σταθερά βήματα έφτασε στο ξύλινο σαρακωμένο τραπέζι, δίπλα από την επιβλητική ροδιά στην άκρη της αυλής, του φιλόξενου σπιτιού της ορεινής Οξιάς. [...]
~Άγγελος Μητσόπουλος
(Απόσπασμα από το καινούριο μου διήγημα, το οποίο θα κυκλοφορήσει άμεσα!)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου