Το κεντρί της σφαίρας

 Κρατιέμαι απ’ τ αστέρια

και ψάχνω να σε βρω

με την καρδιά στα χέρια

την πόρτα σου χτυπώ.

Ο ήχος του αέρα

μου δίνει τον ρυθμό

πριν αποδράσει η μέρα

δίπλα σου να βρεθώ.

 

Μα εσύ δεν μου ανοίγεις

δεν θέλεις να με δεις…

Όνειρο της νύχτας

τόλμημα της μέρας

μ’ έκοψε στα δυο

το κεντρί της σφαίρας.

 

Την κατάληξη του πόνου

που συνέχεια σε πνίγει

κάν’ την κλήση τηλεφώνου

κι η αναίδεια θα φύγει,

την προσπάθεια της σκέψης

για να βγει μια λέξη

μην αφήσεις να χαθεί,

την ανάσα της καρδιάς

λίγο πριν την φέξη

μην αφήσεις να χαθεί.

 

~Άγγελος Μητσόπουλος