Χανόμαστε στο πουθενά
βρισκόμαστε
στο τώρα
μα η ζωή μας
προχωρά
και δεν
κοιτά την ώρα.
Η μέρα
που σε γνώρισα
μου έμεινε
χαραγμένη
την μοναξιά
μου χώρισα
που ήταν
διεφθαρμένη.
Μαζί ήμασταν
για χρόνια
και ζήσαμε
πολλά
μας χώρισε
η διχόνοια
ξεθώριασε
η μπογιά.
Τα όνειρα
θα σβήσω
μήπως μπορέσω
πάλι
το μήνυμα
ν’ αφήσω
πως βγήκα
απ’ την πλάνη.
Μα τι να
πω, τι να δηλώσω
που περνούσα
ένα ψέμα
τι να πω,
τι να σκαρώσω
που βασίστηκα
σε σένα.
Θα γράψω
και θα δηλώσω…
«Πως πάνω στην γη, σ’ αυτόν τον κόσμο
κάποια στιγμή, όλα θ’ ανθίσουν».
Άγγελος Μητσόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου