Σε μια κοινωνία που δεν σε αφήνει να είσαι ο εαυτός σου, με κλισέ επαναλήψεις, βιδωμένες προκαταλήψεις, μασημένα λόγια.
Σ' έναν κόσμο που έχει ως λάβαρο την απάτη, σε σχέσεις πρόσκαιρες, σκέψεις άγουρες, παρατημένα όνειρα.
Σε μια εποχή που έχει χαθεί η επαφή, με την φύση, το άυλο, την ειλικρίνεια.
Έχουν μείνει τα σκουπίδια για βραβείο, σε κάθε μορφή κατάθλιψης, λίγο πριν την παραφροσύνη στο φρένο και το τρένο.
Δεν μπορώ να σου εξηγήσω αυτό που νιώθω τώρα, ούτε μπορώ να θυμηθώ πως ένιωθα τότε.
Όμως, άνθρωπος... δεν γίνεσαι μαθαίνοντας τρόπους εξόντωσης άλλων ανθρώπων.
Άνθρωπος, αξίζεις να λέγεσαι όταν σέβεσαι το διαφορετικό και όταν προσπαθείς έμπρακτα, να προάγεις την αρμονική συνύπαρξη των κοινωνιών, αποβάλλοντας ή ενσωματώνοντας με ευφυές τρόπο τα παράσιτα.
... οι μάχες κερδίζονται με σοφία, όχι με υποκρισία!
~Άγγελος Μητσόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου